Çýrýlçýplakýrýlçýplak hayat uçurumunun kenarýndayým. Ve henüz daha çok baþýndayým hayatýn. Ve maðduru olmalýyým gözlerinin sanýrým . Çünkü tek bir bakýþýnla onlarca kez ölen bi kadýn taþýyorum, omuzlarýmýn kenarýnda. Ýçimde eðilip bükülen bir çivi býraktýn, hiçbir demircinin duzeltemeyecegi bir çivi. Tek dokunuþuyla saatlerce kalbimi kanatan bir çivi. Kendimi ararken kayboldum gökkuþaðýnýn uçurumlarýnda . Aynaya baktýðýmda karþýmdaki silüeti bir tanýsam bir kez tanýsaydým keþke... Her þey o zaman açýk seçik þeffaf olacaktý. Kaç kez þeffaf oldum bilmiyorum. Elini uzatsan içimden geçip gidecekmiþ gibi. Görünümüyorum gorunemiyorum, Anlamýyorum anlayamam , Ama anlatabilmek.... Ýþte bu , Asýl mesele Bu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zanedus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.