Seninle daha onlarca müze gezebilirdik, Onlarca filmi izlerken çocuk gibi göz göze gelebilirdik. Onca kalabalýk arasýnda hep yalnýzdým geçmiþte hâlâ da yalnýzým. Ama Sen yanýmdayken o yalnýzlýða bile aþýktým. Beni görürsün, beni seversin, bana inanýrsýn zannetmiþtim hep... Senden tek bir þey istiyorum o narin gözlerindeki aþk dolu bakýþlarýn sönmesine izin verme sevgilim. Belki ben þimdi hayatýnda yokum, insan en tanýndýðýný düþündüðü kiþide bile tanýnamýyormuþ bazen. Ýnsan hep eksik kalýyormuþ, hep yarým, hep öylesine... Ama sen mutlu ol çiçeðim hep papatyalar açsýn kalbinde. Bir gün karþýlaþýrýz belki yine, sen beni tanýmazsýn, ben seni bakýþlarýndan tanýrým. Hiç bu kadar sevemem derdim hep, hiç bu kadar elime yüzüme bulaþtýrmam. Olur da bir gece þafak sökmeden aklýna gelirsem sevgilim, gözünden bir damla yaþ düþerse, o bir damla yaþ için ben bin defa paramparça olayým sorun yok. Yeter ki sen mutlu ol.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zanedus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.