"Hayat, Delikanlý Bir Çocuðu, Eli Kanlý Bir Katile Çevirir..." (Murat Kartal)
Efsun, Saçlarý kömüre, Gözleri geceye, renk veren kadýn. Elleri, Sarýkýzýn artýklarýnda çatlamýþ Yüzüne Bozkýrýn rüzgârlarý dadanmýþ, Teni, Rengini buðdaydan almýþ Yaratan onu böyle yaratmýþ Kaderine "Çile" ismini takmýþ...
Güzelliði dillere destan Efsun On beþinde Erkeðine adanmýþ, Eline yakýlan kýna Bir o gece... Birde Hasan’ý doðduðu güne renk katmýþ.
Hasan, Serpilip fidan boylu Daðdan koparýlmýþ kaya Sanki geniþ iki omuzu Yürürken ceylan sekiyor Nur yüzünde bir çift göz Sanki kartal bakýyor Korku salardý yüreðe O heybetli duruþu
Dedik ya; Efsun hayatýn sunuluþu Hasan meyvesi Olanlar yaþamýn cilvesi...
Efsun kadýn Doyamadan sevdiðine Sevdiði vurulmuþtu Bir kayanýn dibinde. O gün bu gündür Efsun kadýn Sokaktaki itin Bozkýrdaki piçin Salyasýna düþmüþtü...
Dedik ya; Nerden çýkacaðý belli deðildir Ne itin, Ne de piçin...
Hasan, "Namerde muhtaç deðiliz, Kendimiz eker kendimiz biçeriz" Mýsra dizerken geceye Güneþin yaktýðý ekine Su vermeye gitmiþti Ay suya, Su Baþaklara düþünce Bir yeis düþtü Hasan’ýn göðsüne Gece ay ýþýðýna gebe, Efsun ana bir kahpenin pisliðine Abanmýþtý çoktan bir piç O iffetli bedenine...
Ya Efsun, Rahmine yüklenen ihanet Yüreðine sinen nedamet Gözlerini tavana çakmýþ Bir çakalýn altýna yatmýþ Çatýsý olmasa evin Gök efsunun üstüne kapaklanacakmýþ...
Sabah horozlarýn sesiyle Güneþ doðmaya yüz tutarken Hasan patikadan yol almýþ Evine varmýþ Efsun ananýn gözlerinden belliymiþ çok aðlamýþ...
Anam anam... Gözünde sürmelerin ak durduðu Yüreði gelinlikten daha pak, Sudan daha duru Babamsa yandýðýn, Ölenle ölünmüyor Geçimse sýkýntýn Korkma ekin ektik toprak ihanet etmez Hayatsa korkun, Hasan sana el sürdürmez...
Aðladý efsun kadýn yeniden Saçýný baþýný yoldu, Ýnledi rahmine düþmüþ kederden Seslendi ta yüreðinin derinliklerinden A’oðul... Bir boða sürüye dalsa Bir ineðe dadansa Hoþ görürdük hepimiz, Lakin Bir piç bir tarlayý ekerse Tarla elin tohum benim söylerse Hasat vakti bir haramý biçerse Kim hoþ görür söylesene be oðul...
Anam anam her þeyin bir kanunu var Anlamaz oldu seni Hasan yüreðinde yaramý var Lafý orada burada gezdirme Hasan’a olmayacak þeyler sezdirme Diyiver edeceðin kelamý Bir kötülük eden varsa keseceðiz selamý...
Oðul baban iki þey býraktý geriye Bir beni birde seni can oðul Sen bana emanetin bense senin Rabbine Ben seni büyüttüm saldým hayata Hayat beni saldý bir imtihana Evimiz dar idi Namus bize ar idi ..... Ana kirlenmez analar ne söylüyorsun Sözü tam demeden ne susuyorsun... ..... Oðul derdim derdindir bilirim Yüzüne bakamaz oldum, Kendimden tiksinirim... ..... Ana sen kirlenmezsin Sen ki, Yaktýðýn tandýrdaki bereket Sen ki aðzýmýzdaki lezzet...
Bu gece dereler baðlanacak Namlu kanlar kusacak Akacak bir piçin þakaðýndan .....
Dedik ya; Dememiz o ki... "Hayat, Delikanlý Bir Çocuðu, Eli Kanlý Bir Katile Çevirir..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.