İSYAN ( 30.)
Sensiz nasýl da tenha bu þehir
Koydan yýldýzlarý çalmýþlar bir bir
Sensizliðin acýsýný yaþarken ben
Yýldýlar alýnmýþ umurumda mý
Nasýl düþünürüm yýldýzlarý
Bu hoyrat yýldýzlar bu gökyüzü
Sen bilmezsin nasýl yaþanýr bu þehirde
Bir baþka kokar havasý
Acý mý acý tatsýz mý tatsýzdýr suyu
Senin yokluðun sarmýþ her yaný
Sokaklar ýssýz sessiz
Ürkütüyor beni bu sessizlik
Ýçim ürpermeyle doldu neredesin
Þimdiye kadar aydýnlýk olan dünyam
Karardý birden kaybettim yolumu
Sana ulaþmak için bin bir ümitle
Arar dururum seni neredesin
Parçalanmýþ hayatýmýn atomlarýn da
arýyorum seni neredesin
Bir ateþ düþtü yüreðime yaktý tümüyle
Söz vermiþtin hani baharda gelecektin
Her taraf rengarenk çiçeklerle dolmuþ
Kimileri açmýþ kimileri solmuþ
Her tarafta cývýl cývýl kuþ sesleri
Ne söz vermiþtik birbirimize
Ümitlerimiz hep anýydý seninle
Onca yeminler etmiþtik hani neredesin
Söz vermiþtin gelecektin baharda
Hadi gel artýk mevsim bahar ya
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.