SONBAHAR ( 22.)

Ben seninle ilkbahar da karþýlaþmak
Ve sana ilkbaharda aþýk olmak isterdim
Kuþlarýn cývýl cývýl oynaþtýðý dönemde
Ben sonbahar da doðmuþum
Ama Ýlkbaharý severim nedense
Sonbaharý sevmem yaprak dökümüdür
Sevenleri ayýrýr alýr götürür
Ben bu yüzden sevmem sonbaharý
Ben sana cemrelerin düþtüðü dönemlerde rastlamak sterdim
Gelinciklerin güllerin lalelerin ve papatyalarýn açtýðý dönemde
Ne var ki sonbaharda aþýk oldum ben sana
Nedendir bilmem güneþi bile bir baþkadýr ilkbaharýn
Hayata küsmüþ gönüller bile kýpýrdatýr
Aþklar ilkbaharda uyanýr ilkbaharda yaþanýr
Ýlkbaharda yaþanan aþklar bir baþkadýr
Seni sonbaharda tanýdým ben
Ve sen sonbaharda gidiyorsun
Beni kaderimle yalnýz býrakýp
Yalnýzlýða terk ediyorsun
Ben bu yüzden sevemedim sonbaharý
Sen daha gitmeden seni özledim ben
Ayrýlýðýn acýsý çöktü yüreðime birden
Yalnýzlýk korkusu sardý içimi þimdiden
Mevsim sonbahardý
Hafif hafif esiyordu rüzgar
Sokak lambalarýnýn ölgün ýþýklarý altýnda
Bir kaç kuru yaprak
Oradan oraya savrulup duruyordu.
Ayaklarýma dolanýverdi birden
Seni sonbaharda tanýmýþtým ben
Ve sonbaharda aþýk olmuþtum sana
Ve seni sonbaharda kaybettim
Kuru yaprak misal
Takýlýp rüzgarlarýn önüne
Kaybolup gittin birden
Ýþte ben bu yüzden sevemedim
Sonbaharý sevemem

Fatma Ayten Özgün

Sosyal Medyada Paylaşın: