BURUK SEVGİ ( 19.)

Hiç özlemedin mi
Yalnýzlýðýmla baþ baþa býraktýn beni
Öyle özledim ki seni
Gel ruhunla sar bedenimi

Hani canýna can katardý gülüþlerim
Bir gülüþüne dünyayý feda ederim derdin hani
Canýn sað olsun sevgili
Usuz bucaksýz mor hayallerdeyim

Gülüþlerin vardý gözlerimde sýmsýcak
Gülüþlerin gözlerimde kaldý kilitli
Sen kelimelerle ifade edemediðim
Anlatamadýðým duygularýmsýn

Gün doðarken kýzaran yamaçlar gibi
Ýçimde geçmeyen bir sýkýntý var
Kara kara bulutlar dolaþýyor baþýmýn üzerinde
Bitkin ve yorgun ruhum

Sükutu ikrardayým çýðlýk gibi sessizim
Düþmüyor dilimden hiç mi hiç ismin
Ne zamandan beri sancýsýný çekip te söyleyemediðim
Çok sözler birikti bende

Bütün acýlar gelip geçicidir biliyorum
Tüm ümitlerin güneþi bende olsa ne çýkar
Ne çýkar bu ateþ hiç sönmese
Hayalinle yaþadým ben senelerce

Kahrediyor bu sensiz yoksulluk geçmiyor zaman
Ellerim yüzüm çatladý dudaklarým paramparça
Susuzluðum bildiðin susuzluk deðil
Hiç özlemedin mi

Gel artýk çekemez oldum hasretini
Ne yapsam çýkmýyorsun aklýmdan
Bir çýð gibi büyüyor san olan özlemim
Ilgýn ýlgýn esen bahar rüzgarlarý gibi

Gel sevgili gel dol nefesime özledim seni
Yalnýzlýk cehenneminde býrakma beni
Sen yanýmda olsan da olmasan da
Varlýðýn benden uzak olsa da
Kalbimde yaþatacaðým seni




Fatma Ayten Özgün

Sosyal Medyada Paylaşın: