Evet biliyorum sevmiyorsun beni
Daha önceki gibi, söz verdin!
Ama, bak bugün de gelmedin!
Hasretinden yanýyor, biliyorsun, içim...
Ama, yýkýlmadým!
Hala, ayaktayým!
Bunu bilesin!
Her xaman ki gibi...
Yine, her zaman ki gibi...
Boynu bükük, býrakýpta giddin!...
Arkana bakmadan!
Evet, biliyorum!
Beðenmiyorsun beni...
Belki, senin istediðin gibi olamadým!
Belki, senin tipin deðilim!
Ama, gün olur, belki, dost olurum, sana...
Olur da, o þans belki, döner bana...
Zorda olsa, yine beðendirmek isterim kendimi sana...
Kazanmak isterim kalbini...
Yine de o, þansý isterim senden! Bilirim beni sevmediðini...
Ama, yine de, isterim seni, senden!
Bir el olurum uzaktan!
Sevgiyle, sarar, sarmalarým, sen farketmeden,..
Yeter ki, sen iste!
Gece bekçin olurum kapýn da...
Yeter ki, evet de...
Her daim, her zaman!
Koruyucu meleðin olurum, baþucun da!
Sen uyurken dokunmak isterdim sarý saçlarýna...
Ama, kýyamazdým, sonra çekerim elimi usulca...
Dokunamazdým altýn sarýsý saçlarýna...
Bakamazdým, ay parçasý yüzüne...
Üzülürdüm!
Sonra tutardým göz yaþlarýmý avuclarýmýn için de...
Uyanmayasýn diye seni...
baþucun da izlerdim seni...
Sabaha kadar gözümü kýrpmadan!...
Ve bir öpücük kondurmak isterdim, sabah ezanýyla, anlýna...
Sonra beklerim!
Uyanýpta, boynuma sarýlmaný...
Sonra, diðer geceyi...
Sen, bu duyguyu bilmezsin belki...
Ama, ben herþeye raðmen severim yine de seni...
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.