ANILARIN SESİ

Anýlar çaðýrdý sessizce beni
Geçmiþin karanlýk sayfalarýndan.
Salýnarak geldi sessiz bir gemi
Yardým alýp zaman tayfalarýndan.

Güvertesi ýslak gözyaþlarýyla
Dümende bir kaptan, kaþlarý çatýk.
Çok üzdüler beni bakýþlarýyla
Her köþede boynu bükük bir atýk.

Öyle hüzün dolu, sitemkâr bir ses
Lisansýz bir dille konuþuyordu.
Anlattý derdini almadan nefes
Ruhum geçmiþiyle tanýþýyordu.

Biz anýlarýyýz bir kaç köksüzün
Yaþanýp kenara atýlmýþlarýz.
Burada hasret var, burada hüzün
Ömür mezatýnda satýlmýþlarýz.

Ýç çekip ayrýldým vedalaþarak
Sanki bir parça mý orda býraktým.
Arkama bakmadan kaçtým, koþarak
Anýlarý yine har da býraktým.

Zaman üzerine aðýný germiþ
Gömülmüþ maziye tüm mutluluklar
Ýnsan eskiyeni topraða vermiþ
Vefâdan bi’haber kalabalýklar...

Nuriye Akyol
4/9/2024


Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: