Ne hayaller kurardým, hepsi de mutlu.
Dünyaki insanlarýn hepsi umutlu.
Þimdiyse zihnim karmaþýk ve bulutlu.
Dünya, hayalim gibi deðilmiþ beyim.
Dünyayý düþlerdimki sanki bir cennet,
Herkes bilmeli akýl en güzel nimet.
Hiç kimse duymasýn hiç kimseye minnet,
Himmet olmadan baþarmak zormuþ beyim.
Dar geldi insana koskoca bu dünya,
Kimisine hayat sanki bir oyun ya,
Her insan da haklýdýr kendince güya,
Cefasýz sefa da olmuyormuþ beyim.
Herkes düþünmez olmuþ ömrün sonunu,
Güçlüler kesmekte garibin suyunu,
En yakýnýnda ki kazsa da kuyunu
Maþuksuz aþýk olmuyormuþ ki beyim.
Para pul deðersiz olsada gözünde,
Þükür ve kanaat olsada sözünde,
Bir kahve piþirsen de meþe közünde,
Parasýz saadet olmuyormuþ beyim.
Hayat hoyrat harcadý bende ki beni,
Cana can bellemiþtim sende ki seni.
Güller var iken kim sever ki dikeni.
Gül de dikensiz olmuyormuþ ki beyim.
H.D.S.
Ekim 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.