Yüreðimin gülzarýnda, nadide bir gülsün.
Kýrda, bayýrda mis kokan, nazlý mor sümbülsün.
Hazan olmuþ þu ömrüme, katýþmýþ ömürsün.
Aðlamaya razýyým ben, senin yüzün gülsün.
Benzersin sen ey nazlý yar, hem güneþ hem aya.
Olmazsan eðer yanýmda, kalýrým ben yaya.
El açýp yalvarýyorum, yarataným Hayy’a,
Sürünmeye razýyým ben, sense kalk ayaða!
Duygularýmý coþturan, ceylan bakýþlý yar,
Yoksan benim hayatýmda, bu dünya bana dar,
Senin olmadýðýn her an, kalbimi yakan har,
Kýþ olmaya razýyým ben, sen de olsun bahar.
Ýstemem ki sensizliði, huriler dolsa da.
Koklamam senden baþka gül, misk amber olsa da.
Gönlümde gonca gülsün sen, tüm güller solsa da.
Kurumaya razýyým yar, sen yeþer baharda.
Sensiz alýnan her nefes, ciðerimi yakar.
Seni göremeyen bu göz, ateþlere bakar.
Sana hasret deli kalbim, senin için atar.
Ben hüzünlü bir besteyim, sen oldun bestekar.
Kapýnda yatan aþýðý bas sinene hancý.
Bizi görenler sanýyor, bu iki yabancý.
Gayrý olsun vuslatýmýz, bitsin bu kor acý.
Sevda harýna razýyým, aþk baþýmýn tacý.
H.D.S.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.