Şiraze

kýrmýzýydý gece
ve sen yoktun
akþam sefalarýna fýsýldadým sýrrýmý





her þeyi çok düþünüp
hiçbir þey yapmak istiyorum bugünlerde



duymuyor musunuz
biri çözsün bileklerimdeki kelepçeleri



oysa
ne kadar köfte o kadar ekmek diyor
sözleri paltolarýndan büyük adamlarýn
çýngýraklý dilleri
kar yaðýyor þapkalarýna
yakýyor ceplerini
satýn aldýklarý yaþamak iddiasý
gittikçe büyüyor boylarý
onlar konuþtukça yutuyor gölgeler
ikindi vakitlerinde yitirilen
bozuk aksanlarý



ne zaman aþk þiiri yazacaksýn
diye soruyor kalem
susuyorum



derken
Büyük adada buðday tenli
bir güfte oluyor zaman
saçlarýmda mor begonviller
kirpiklerim serçe kanatlarý
tenimi sýmsýký saran defne kokusu
iki sokak sonrasý denizle kavuþuyor
yüzümün güneþ gören kýyýlarý




ve sen
sadece hayaldin belki




akrep yakýnca canýmý
yelkovanýn ardýnda s’aklýyorum kelimeleri
dibi görünmeyen bir körlükte
hâlâ kayýp gözlerim
sözlerin incinmiþliði
ruhumun yangýn sessizliði
derin nefeslerle sarsýlýyor göðsüm
daðlarda yankýlanan türkülerin uzaklýðýna
alýp baþýmý gitmek var þimdi diyorum
aynaya asýp idamlýk son bakýþýmý
bütün ýþýklarý kapatýyorum




öyle uykum var ki
avuç içlerimdeki çizgilerden geçiyor
özlediðim gökyüzü þarkýlarýnýn yollarý




hadi bul beni yarýndan önce
çok geç olmadan







Gia.


Sosyal Medyada Paylaşın: