Sevmiyorum bu þehri yeminle Çalakalem çizilmiþ gibi bozuk yollarýný buruþturulup atýlmýþ gibi duran kaldýrýmlarýný ve yerlerini kaybetmiþ gibi karma karýþýk duran insanlarýnýn eðreti selamlarýný Ne zaman baksam yüzüne art arda sigara sýkýyorum ciðerlerime Giden adamlar görüyorum koynunda çokça
-Ne deðerlidir! giden adamlar kadýnlarýn gözünde giderken bakmadýklarý için arkalarýna-
Ve sen ezberlenmiþ cümlelerle konuþurken ben emzirmekten vazgeçtiðin hikayemizi avutuyorum
-II-
Sevmiyorum bu þehri yeminle Hep tek kiþilik aþklar saðýyor göðsünden Finali çirkin biten masallarý seviyor Kutsal adaleti! bir tek yalnýzlara yeterken tüm þürekalarý ayný yalaný alkýþlýyor Gece yarýlarýnda kalabalýkken adam olanlar! þarabýn arkasýna saklanýp dudaklarýný harama sürüyor ve silahlýyken cesur olan! kimileri de ayarsýz cümleleriyle sýkýlmýþ yumruklarýmý zorluyor
Ve sen adým duvarlarýn dibinde yanlý/þ telaffuz edilirken tekzip etmiyorsun
-III-
Sevmiyorum bu þehri yeminle Yalancý þahitleri avucunda saklýyor ve hakikatli adamlarýn ücretini eksik ödüyor Tüm nüshalarý mahcup aþýklarý rencide eden sýfatlara kucak açarken Utanýp sýkýlmadan eceli gelmemiþ aþklarý kefen gibi sarýyor Neon ýþýklarýnýn pençeleri bedenime üþüþürken yol kenarlarýný parselleyen düþü kýrýlmýþ kadýnlar
-ve bilirsin karþýlarýnda duran aklýný düþürmüþ ucuzcu adamlar-
halime alýþmýþ gözlerle bakýyor Aklýma menþeini bilmediðim ama pimi çekilmiþ bin bir küfür geliyor
Ve sen yoksullardan artakalanlarý toplayan simasý yorgun kuþlarý bile düþünüyorken beni bedduasýz cümle kuramayanlarýn dilinde unutuyorsun
-IV-
Sevmiyorum bu þehri yeminle Okunmadan yakýlmýþ mektuplarýn küllerini nasibi kapanmýþ yalnýzlarýn ellerine koyuyor ve ne genç kýzlarýn saçlarýný þekil þekil örmesini ne de çocuklarýn bilye oynamak uðruna yüzlerine güneþ sürmesini umursuyor Sadece soytarýlarýn bel altý sohbetlerine ve acemi içicilerin þaibeli hallerine gülümsüyor
Ve sen saçlarýný bile izinsiz kokluyorken þehri tekfir etmiyorsun da bana yükleyerek külfeti kalemimi kýrýyorsun