ELBET OLMALI BİR FARKIN...

Vurgun yiyen göçmen kuþ:
Bakýþýnda þehrin yerleþik bir düþ
Kokarcanýn deðil gülün tini ve iþte adadýðýn her b/akýþ
Aþkýn realitesi iken ruhun güftesinde sonlanan çýðlýk
Ve o bekleyiþ

Ýzbelerin geçimsiz ilikleri
Ýnsan ve insana dair hep mi eklem yerleri
Acýr þiirlerin ve nesrin
Ve þivesi enginlerin
Kayýplarýn suskun gücü
Ertelenmiþ insanlýðýn mahrem güdüsü
Ölümsüzlükse ise sonu gelmeyen bir izlek
Deva bulmakla eþ deðer deveyi gütmek

Ah, endamlý þarkýlar
Ve sen, zarif aþk dolu bülbül!
Sökün eden yeni günü ve gülü
Üstüne örttüðünden beridir de ömrü
Öteki simalarýn cilvesi
Cýlký çýkmýþ dünyanýn asla da yok iken ederi
Gönül ile kapýþan bir sözlük misali
Elbet kalemin sönmez feri

Bir ýþýyan
Bir þakýyan
Bir solan güne meyleden
O derin bakýþ
Þaþý i mgelerden çýktýðýn yoldan
Dönüþün nasýl ki þiir yüklü makam
Mýntýka temizliði
Herkes öncelikle süpürürken de kendi önünü
Ve iþte arkasýna bakmadan kaçan
Zalim ve iblise elbet kalmayacak mekân

Huzurun sesi
Sessizlikle eþ deðer bir üzüm tanesi
Yere düþen her salkým
Baðýný da sormadýktan sonra nasýl da duyumsanýr tadý
Þebeke sistemi çökmüþ iken bir kere düzenin
Þaibeli hayatlarda yerinden
Söktüðün her çiviye eklendiysen bir yenisi
Hazan ve muhatabý þair
Ölüm ve yalnýzlýðý kelamý diðer âlemi
Ýçine çektiðin kadar hüznü ve özlemi

Bir renk bir rakým
Elbet olmalý bir farkýn
Adaklarýn bulduðu kadar yerini
Ve iþte çaputlar baðladýðýn o kuru aðacý
Yeniden yeþertecek olan nasýl ki umut ve Tanrý

Ýzbelerden sökün eden her hece
Miski amber kokan aþk gün ve gece
Öteki diyarlarýn deðil
Ötekileþtirilmiþ insanlarýn mahal
Verdiði kadar ruha, hemhal
Olduðun yalnýzlýk ile selam
Nasýl ki durur bir arada
Ve iþte aþ eren ruh
Ve iþte eþleþen onca güruh
Fütursuz sözcüklerin de yok iken çekincesi

Aþk ve sabýr
Ve dilemmasý þükür
Köklediðin her duygu nal topladýðýn arkasýndan gidenlerin
Kalanlar nasýl ki bizim
Sað kalanlar ve solumuz iken
Sürdüðümüz izin
Hem mevkii hem makamý hem de sýrrý
Acýyla eþleþen künye
Ruha biçilmiþ mademki deðer atfedilenden de öte

Ümitsizlik deðil
Nefret hiç deðil
Bakaya kalan ömür ve gönül ne mi eyler?
Acýlar sýnýfsýz
Ölüm bazen sýrasýz
Aþk ise kazan ve þairin kalemi kepçe
Ardýç kuþlarýnýn da izini süren her reþit hece
Ýdamesi makamýn
Kuyuya tepetaklak düþen cahilin
Deðil mi ki yoktur bir rengi bir mevkii
Aþkla örtüþen iman gücü
Solukladýðýmýz kadar ömrü
Ve ümidi
Bir arada tutmakla eþ deðer
Sakýncasý deðil sekmesi hayallerin
Sür git bir arayýþ ezelden
Solmadan da gün geceyi esir eden

Yakut gözlerinde sevginin
Adý gönül adý anne adý sýrdaþ
Adý arkadaþ
Meylettiðimiz rüzgârla özdeþ
Savruk nidalarýn satýr arasýnda gizli mademki
Ölümsüzlüðün ve de sonsuzluðun çaðrýsý ve idamesi.

Sosyal Medyada Paylaşın: