KONÇUY
Gökkbörüler aþkýna dön yüzünü ey konçuy.
Bak; bir dem merhamet et bu garip Kürtoðluna.
Gökbörüler aþkýna tut ruhumu ey konçuy.
Sen ve ben ayný mýsra geçmiþin dudaðýnda...
Bana doðru yolcula o mülk-ü Süleyman’dan
Miras kalan payýna haþin rüzgarlarýný!
Biraz da bana doðsun aylarý kýskandýran
O þemse benzer yüzün, bir kerecik olmaz mý?
Ama sen asil konçuy kurulup da tahtýna
Kýrbaçlamak isterken zelil gölgemi bile,
Nasýl deðer ki gözüm söyle bakýþlarýna.
Bizden gayrý bir oldu bak yerler gökler bile.
Ey içimde þuleler açtýran zalim konçuy,
Baharýmýz, güzümüz, mazimiz bir deðil mi?
Neden bana duzahlar sana behiþtler konçuy!
Bu cihanda fazlalýk bir benim nefesim mi?
Anlamak zul geliyor visal varken vuslatý...
Aramýza kim girdi, zihnini kimler yordu?
Ey namý nazlý konçuy kapama kapýlarýný.
Biz ki ayný bedende ruh, þekil bulmadýk mý?
Muhammet Baran ASLAN (Baranî) - 2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammet Baran ASLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.