Azade

azade,

hürriyetime düþkünlüðü senden öðrendim
kaç mevsim geçti gözlerimi açalý, bilmiyorum
sonsuzluk sayýlardan uzakmýþ,
ve O’nun katýnda, zamansýz bir özgürlük varmýþ.

azade,

saçlarýma yorgunluk karlarý yaðar,
üþürüm sokaklarda, ellerim boþluklarda gezinir
tutunacak hiçbir dalým kalmamýþtýr,
gözlerden beri býrakýr beni yaradan, bellidir

azade,

içimdeki yorgun kuþu salýverdim artýk
tutmak boþuna gitmek isteyeni
nasýlsa sinemdeki ýstýrap hep vardýr
ve karanlýðý, ancak sâdýklar aydýnlatýr


azade,

sen aðlama, býrak, hayatlarýnda bir kez bile
gözyaþýný samimiyetle dökmeyenler aðlasýn
savrulsun bütün ümitsizliklerin gökyüzüne doðru
unutma ki, þifasý yalnýzca âhirettedir yalnýzlarýn

Zeynep Zuhal Kýlýnç
Sosyal Medyada Paylaşın: