GÖNÜL SIZIM
Sen, meçhul yollarýn nazlý yolcusu,
Sen, çölüme damlamayan bengi su,
Sen, ruhuma sýzan yanýk kokusu;
Nerde kaldýn gönül sýzým gelmedin
Gönül yaram, ne haldeyim bilmedin....
Sen, umut çiçeðim, birgün açmadýn,
Sen, uður böceðim bir kez uçmadýn,
Bir defa kapýmdan gelip geçmedin;
Kaç kez vurdum pencerene saymadým,
Uykun ne derinmiþ, ey yâr duymadýn...
Senden umudumu kestim, bil gayrý ,
Nerde isen gülüm, orda kal gayrý,
Mevlâ’nýn hükmüne boynumuz eðri;
Gelme artýk, yaþlandým, ölüyorum,
Bir baþka bahara vuslat diyorum...
Gönül bahçeme bir salýncak kurdum,
Yokluðunda seni salladým durdum,
Yoruldum, yýprandým, söktüm savurdum;
Ezelden ayrýlýk yazýlmýþ adýn,
Elveda ey benim, derdim, muradým....
Nuriye Akyol
22/11/2022
Görsel alýntýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.