Hüzün ağaçlarının Gövdesinden yapmalıyım gemiyi

Bütün fýrtýnalarý mühürlüyorum aðzýma,
Tembel yanlarýmda ayaða kalkmayan tembel çocuklar var,
Çýðlýklarým kapý aralýklarýndan tekmeyle
Týkanýyor tekrar içeri, karabasanlarla uyanýyorum
Ýnsanýn sabahýna, dudaðýmda patlayan kanlarla.

Þah damarýma asýlýyor baþý olmayan heykeller,
Aðlamayý ýrmaklara
Býraktýðým günden beri,
Eþkýyalar süt emmeye baþlýyor
Kefenimin kar beyazýnda,
Mezar taþýmýn sivri tarafýna oturtuyorum
Kavgamla büyüyen karanlýðýn yorgunluðunu,

Hiçbir semte sýðmýyor dað yollarýndan ördüðüm zaman,
Depremler kadar suskunum, gürültüler kadar sessiz,
Asýlmýþ adam resimleri satýlmaya baþlamadan çocuklarýn
Erken uyanýþlarýnda,

Þiirden anlayan adamlara bir Nuh tufaný
Gemisi inþa etmeliyim hediye olarak,
Hüzün aðaçlarýnýn
Gövdesinden yapmalýyým gemiyi,
Tüm karanlýklar çöktüðünde
Gömüldükçe sulara mecburi ikametgâhlar,
Onlar gökyüzünün
Mavisini yakalamaya yükselsinler…

Yaptýklarý tuðlalý evlerinin içinde
Müdavim kalsýn…
Yürek çaðrýmýza baltalarla saldýran ilkel yaratýklar…

Hiçbirini almayýn gemiye,
Gitgide yükselmeye baþlayýnca sular,
Merhamet kepenklerini indirin yüzünüzün damýndan,
Bir pankart asýn kocaman harflerle yazýlý…
Hüzün gemisi hüzün aðacýnýn kalýn gövdelerinden yapýlmýþtýr,
Bu gemi þiir severlere aittir…
Þiirsiz insanlar binemez ve de þiir sevmeyenler…

Lütfi Kireçci

Sosyal Medyada Paylaşın: