YÂR DEMEYE UTANDIM

O yâr bir gömlek giymiþ,
Dar demeye utandým...
Zülüf gerdana deðmiþ,
Ör demeye utandým....

Gözüm deðdi gözüne,
Ateþ düþtü özüme,
Gün deðmemiþ yüzüne;
Kar demeye utandým...

Durgun su gibi aktý,
Kaþýný eðdi baktý,
Gönlümü yaktý,yýktý;
Dur demeye utandým...

Âþk dilde bir hecedir,
Hasret, bin bir gecedir,
Dedi, gönlün nicedir?
Gir, demeye utandým...

Üstüne yoktur güzel,
Âþýðýn çoktur güzel,
Kirpiðin oktur güzel,
Vur, demeye utandým...

Ýstersen selâmý kes,
Sevdama deme heves,
Sensiz aldýðým nefes,
Kor demeye utandým...

Gel artýk yâr beriye,
Ömrüm düþtü yarýya,
Gözüm senden geriye,
Kör, demeye utandým....

Yakar sevdanýn nâr’ý,
Aðlatýr zarý zarý,
Gel ey ömrümün va’rý,
Sar demeye utandým...

Gör, þu halim periþan,
Kurtulmaz âþk’a düþen,
Gönlüm, ömrüne gülþen,
Der, demeye utandým...

Sevda iki kelime,
Türkü oldu dilime,
Þu hâl bilmez zâlime
Yâr demeye utandým...

Nuriye Akyol
9/5/2023

Görsel alýntýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın: