Yorgunum Mervan... Püf dirayeti kadar aydýnlýðým Her gün daha çok çöküyor karanlýk Menzilime Boþluðun ateþ yarmasý Gün açmadan kabaran kahve hatrýna Gel artýk geceme...
Ah Mervan! Ben o ben deðilim artýk Ellerim daha nahif Hislerim daha hassas Sýðýndýðým yelkenimi þiþirmez poyraz Origami gemiler yüzdürdüm Sevdalarýn hiçlik denizlerinde Demir attým yokluðuna Nelerim var sen bilmezsin Biriktirdiðim heybemin derin korkularýnda!
Dik dur üzülme! Ýt su içti diye kirlenmez nehir Mervan Alaycý kuþ öttü diye Yeis’e düþmesin nefis...
Mervan! Hatýrýnda mý? "Sesimi duyan var mý"larýn yankýlarýnda Bir sese sarýlmýþtýk Bilmediðimiz nice can’a Damla olmak için Sýrtlan sürüleriyle Birlikte çatýþmýþtýk…
Taþlar dahi duyarmýþ da Canlar duymazmýþ! Aðlar iken mülteciler sokakta Atlas yorganýnda beyler Rüyalarýnda horul horul aðlarmýþ!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aren- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.