Arkadaþýmdý dostumdu Ben belki de ilk defa Güney’e bu kadar yakýn Bu kadar sýcaktým Mersin’liydi O gün Sarý çizgili gömleðim vardý üzerinde Babam Amerikan Pazarý’ndan almýþtý Baþkalarý gitmiþ olur gidince Bir tek sen yakýnsýn Uzakta kalýnca diyerek Çanakkale’li esmer kýza tutulmuþtu Sevdi mi acaba bilmiyorum Tanýþtýlar Garipsedi uzun süre sonrasý Yüreðinde çatalkara bir acý Esmer kýz farkedildiðini Farkettirmeden Mahcup bir edayla yitip gitti Ve Yeþil kentin mevsimsiz bir gününde Ben gömleðimi lekesiz Anasý ciðerimi nefessiz aldý Güney kokuyordu Dað gibiydi Devrilmez Sanýrdým Devrildi Üstüme Gel zaman Gitme zaman Yarýsý güney’de olan Mudanya yolunda býraktýðým yüreðim Tanýþmadý Garipsemedi Saati belli belirsiz Bir zamanda Farkedilmeden Koþuyolu’ndan inip Salacak’ta çay içiyor Yakýn olan Uzaktakilerle…
Sosyal Medyada Paylaşın:
C.Mıhcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.