Parçalar toplardý gözleri bir yaz gülünün kibarlýðýndan. Geçmiþi, geleceði, çýðlýklarý, korkularý, arzularý... Ýnsan neden yaþar dedim ona, ne için yaþar insan? Aþk mý? Kahkaha atarým. Küllerim yataðýna dökülmesin diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zanedus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.