GİT BAKALIM

Yüreðimin kapýlarýný açmýþken  sana,
inmeye mi cesaret edemedin?
Yoksa körmüydün?
Usulünce sevgiden baþka,
Benden ne zarar gördünde,
Gemileri yakýp, aramýza aþýlmaz duvarlar ürdün.
Ýnandýðým ve mutlu olacaðýmýzý sandýðým,
Yüreðinden beni soðutmaya çalýþýp sürdün.
Baksana !
Umutla yeþeren çiçeklerim  hazana döndü,
Güneþ aydýnlatmýyor günü,
Ay ise bize küskün,
Mumun ýþýðý ise kendine faydasýz .
Çünkü þahitlerdi onlar mutluluða,
Gözlerine hapsolunduðum  güne.
Git bakalým,
Canýmý yaka yaka git.
Bir süre uykusuz kalýrým,
Yeme içmeden kesilirim, moral bozukluðu keyifsizlik vesaire olur.
Ama bilirsin bunlar kalýcý deðildir ki hayat devam ediyor,
Belki yeteri kadar anlayamadýk birbirimizi ,
Veya anlatamadik derdimizi.
Sorgusuz sualsiz ölçüp tartamadýk sevgimizi,
Ama bilmelisin kýrmadýk birbirimizi.
Ne ben söküp atabildim,
Nede sen geçmiþe dair mazimizi.
Yani:
Usulüne uygun birbirimize duyuramadýk sesimizi,
Ya arada mesafeler hasret oldu,
Yada yanyana duvarlar set.
Farkýndayýz aslýnda!!!
Ayný duygularý yaþýyoruz,
Ne ben anlatayým sana kendimi,
Nede sen halinden bahset.
Sadece:
"Ne ben  duygularýma ihanet edeyim,
Nede sen yüreðini kirlet"...

Kadir TURGUT
Sosyal Medyada Paylaşın: