Daha çýkmadan tohum Çiçek kokarken henüz Ýnsan oldum olalý beslediðim sevdam Sarýyor bedenimi Þair oldum olalý çok þey var yazýlacak Ve mutluluk biliyorum ki Bedelini ödedi bindirip sýcak gülüþleri salýncaklara Çocuklarýn atlý karýncalarý þahlanacak Güneþi selamlayarak
-Eriyor içimde zaman Çanakkale þehidi mektubu okur gibi...
Sen varken aklýmda Gün gibi aydýnlýk gecenin içinde yaþýyorum Eðreti zamanlarý Harman olunca günler Bir bulut takýlýr aðlara Kýmýldar yüreðim Sayfayý Umudu Yazarak sarsýyor ellerim
-Yarým kalmýþ bir ezgi gözlerin...
Dün kaç kelime? Gece kaç harf? Uyan uyan dedi yavuz düdüðü Kulaklarýmda harp isyaný Hayal zaptederse geceyi Düþük yapar bütün rüyalar Ve bir umut daha ölür dalmadan önce gözler Umut zaptederse seni Bil ki zaten ölümdür yarýna beslenen sevgi Karanlýktan korkma Çünkü ýþýða yabancý deðil cesaretin...
*Fotoðraf: Cemal Mýhçý Kadýköy/Karaköy vapuru
Sosyal Medyada Paylaşın:
C.Mıhcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.