Sen Mevlâ’nýn lütfusun, þu deli gönlüme eþ Yine konuðu sensin, son yazdýðým þiirin Kimi zaman ay oldun, kimi zaman bir güneþ Yine konuðu sensin, son yazdýðým þiirin
Senin kokun bambaþka, güllerin serasýnda Ýnan baþka huzur var, gözlerin karasýnda Gönlümüm bahçesin de, çiçekler arasýnda Yine konuðu sensin, son yazdýðým þiirin
Akþam sefalarýn da, sevdadýr baþta esen Nede güzel olurdu, "çok sevdim" seni desen Dudaklarým da þarký, aklýmda da yalnýz sen Yine konuðu sensin, son yazdýðým þiirin
Nasýl mutlu olurum, o tatlý sözlerinde Gülünce güller açar, gamzeli yüzlerinde Ellerim ellerin de, gözlerim gözlerinde Yine konuðu sensin, son yazdýðým þiirin
Ulu aðaç altýnda, dizin de yatýyorum Eda ile cilvene, ben zaten bitiyorum Sana olan tutkumu, aþký anlatýyorum Yine konuðu sensin, son yazdýðým þiirin
Elbette özne sevda, fiil, sýfat deðiþken Þair olan benim de, sen oldun aþký bilen Redifler sen diyorken, kafiyelerde de ben Yine konuðu sensin, son yazdýðým þiirin
Deli gönül arayýp, sevdiðini bulunca Vuslat koþarak gelir, gönle bayram olunca Lüzumsuz’um aþk ile, gönle sevda dolunca Yine konuðu sensin, son yazdýðým þiirin
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.