BİR GÖSTERİ SANATI İMİŞ MEĞER YAŞAM...

Gecenin lacivertinde
sönük tebessümler biriktirdiðim
yaralý þehrin iç cebinde saklý
bir mýsraý bahþeden Rabbime
sadýk kaldýðým kadar tüm renklere
adeta bir bilye misali yuvarlandýðým
gönlümün alt katýndaki ranzada
sefil kalemimin soluklandýðý
yarým yamalak bir neþe iken öncem
sonramda saklý hüzün zirvem
ve iþte yüreðim
bir matruþka seferisi
sözcüklerin dikizleyen i mgelerin
tezahüratýnda sarmalýnda
bunca acýnýn sökün eden
o devasa yas’ a nasýl ki zimmetlidir mevsim ve kýymetlim
ve tek ziynetim
karnaval havasýnda artýk geçmez iken yaþam
tutamaðým hayata ne kaldý sahiden
uzamýnda duygularýn,
servet deðerinde sökün eden suskun nidalarýn
zirvesi ve iþte kapaklandýðým kadar yeryüzünün
asla da yok iken hikâyesi
ruhum ve kasvetim
kadirþinas kaderimde saklý iken
sonsuzluðun kýsmeti ve renklerin kapýþtýðý
bohçam
karanlýðýn asýlý kaldýðý takvam
ölümle el sýkýþan i mgelerden
çalamadýðým kadar da mutluluðun þarkýsýný
asla da çalýntý addedilmesin yüreðimin frekansý
ne de alýntý mahiyetinde bir þiir ve zikir
ve tebessüm ekli o fikir
aklýmýn hutbesi sözcüklerin rütbesi
gönül gözümün de vardýr elbet bir hikmeti
görünenden ziyade bir gösteri sanatý imiþ meðer yaþam
ve izbelerde saklý kalan her kim ise
neyden ibaret ve her ne ise ney sesinde saklý
ikamet
ölümlü öznem ölümsüz özlem
öykündüðüm þu dað tepe
varamadýðým kadar zirveye
zindanda unutulmuþ bir masal misali
harikalar diyarýna yapamadýðým yolculuk öncesi
ve tek azýðým tekil hanemde saklý bir kirve
kambersiz düðünün güncesi
kaybolmaya ne gerek
kaybettiðim kadar da ömrün güftesi misali
say say bitmez saymaný ruhun
asla da meyletmez bir diðerine
sadece þatafatlý bir gün ýþýðýnýn tekbirinde
ve de þatafatlý yalnýzlýðýmýn her hücresinde
saklýdýr keramet
bazen bir fýsýltý bazen bir arya
ardýç kuþlarýnýn þakýyan duasýnda
ve bir illet olsa bile karanlýk
düþse de üzerime
namý yürüsün umudun
beyazýn dokunulmazlýðýnda
en çabuk kirlenen ruh olsa da beyazýn tasvirinde
kaderin çapaklý gözlerinde
teslimiyetim sadece yüce Rabbimde
hem doðduðum hem öldüðüm
beþik kertmem sevginin mimlediði her hikâyede
yanýna çentik attýðým hasretim
elbet kavuþmak adýna hidayete
ölsem de bir kalsam da bir,
tasviri Ýlahi Aþkýn
bahþedilen o muðlak sona
deðil mi ki yeni bir baþlangýçtýr
dünyanýn dibe çöken tortusunda
koruyabilmek adýna masumiyeti
ve alnýmda saklý beyazýn muvaffakiyeti…


Sosyal Medyada Paylaşın: