Bizim için " Türk Polis Teşkilatına"

Gün doðduðunda geceler bizim için
Ürperen bir aðýttýr ýssýz sokaklarda
Açýldýkça uzayan yollarý ben bilirim
Yetiþirken bir çaresiz çýðlýða
Bir çocuðun elleri uzanýr ellerime

Kýþ geceleri bizim için
Yakýcý bir soðuk deðildir tenimizde
Bir býçaðýn ucunda hatýrlanan ölümü
Yaþamaktýr kaygýsýz düþlerde
Çünkü ben...
Baharla gelen en taze umutlarý
Bir masum çocuðun gözlerinden bilirim

Sessiz geceler bizim için
Bir cinayet sabahýnýn arifesinde
Bir izini bulmak için katilin
Anlamaktýr duvarlarda son bakýþý, son izi
Aynadaki ruj lekesi
Bir sigara izmariti
Unutulan bir eþya
Dinlemektir ürperten sessizliði
Çözmektir çözülemez denklemi

Yaðmurlu geceler bizim için
Sokak banklarýnýn altýnda
Kimsesiz, yetim bir çocuðun sesidir
Býçak gibi sessiz kýnýndan sýyrýlan
Sarsýlmayan, yýkýlmayan
Yeniden yemin olsun þu silaha diyerek
Koþmaktýr yenilgisiz sefere
Þehadete susayan dudaðýnda
Vurulmaktýr kan kýrmýzý bayraðýn rengine.

Mehmet Nurettin ÜSTÜN

(Polis Dergisi 115. inci sayýsýnda yayýnlanmýþtýr).
Sosyal Medyada Paylaşın: