RUHUNU ISLAH EDEN BİR DERVİŞ MİSALİ...

Bir içimlik miydi aþk,
hani þiirin hibe ettiði sessizliði
mintan misali üstüne geçiren
bir i mgede mi saklýydý sýr
ve o devasa dehlizin karanlýðýna sýðýnan mýydý þair
yoksa sýradan bir laf cambazý mý
lalden tükettiði ömrün
gamlý notalarý ile istiþare eden
bir bültenin de alt yazýsýna denk gelen
bir kahraman misali
þahlandýðýnda kalem
ve ah etmeden yaþamýn ukdesinde
saklý bir akit gibi
ya da bir hutbe meali
köpük köpük denizin köpüren dalgalarýnda
varsýn olsun hezimete uðrayan bir tayfun
bir de vurgun yedi mi yüreði
ve iþte uðultunun meddücezri
aþkla hatmettiði yolu ve Rabbine dönük
yüzünde huzura kavuþacakken
ruhu elinden kayýp giden ömre deðil
yalnýzlýðýna þerh düþtüðü her þiiri
evladý bildiði, bir yetimin diyezinde
bir öksüzün hüznünde
hüzzam makamýna sarýlý
bir aþk gibi
derdest edilmiþ gölgesinden dahi þüphe duyan
bir rüzgârýn iniltisinde baþ veren
her tohumu aþk bildiði
aþk b/ellediði
yoldan çýkmamak adýna
baþ koyduðu imana ve umuda
eþlik ederken þairin ve þiirin her zerresi
ne de olsa dönüþü olmayan bir yoldan
ve de aþktan
feragat etmemek adýna
ruhunu ýslah eden bir derviþ misali
zikrine bandýðý fikrine eþlik ederken sefil kalemi…


Sosyal Medyada Paylaşın: