Bugün de bitmek bilmedi. Geçti saatler , sahildeki banklarda oturup bir vapuru bekleyerek. Rüzgâr yüzümü okþadý, deniz martýlara selam çaktý, ama vapur hep uzaktaydý, sanki demirleyip kalmýþtý.
Bir simit attým suya, balýklar çekingen, martýlar açgözlü. Gözlerim dalgýn, gökyüzüyle bir oldu, bir hayalin peþinde.
Bir kadýn geçti önümden, yüzünde eski bir þarkýnýn gölgesi, bakýþlarý uzak bir iskelede asýlý kalmýþ sanki. Bir þeyler söylemek istedim, ama sessizlikte kayboldu kelimelerim.
Saatler geçti mi, yoksa zaman durmuþ muydu ayný yerde? Bir vapuru beklemek, bazen hayattan fazlasý, bazen hiçbir þey.
Ve akþam oldu, gökyüzü mora çaldý. Vapur gelmedi, belki de gelmeyecekti zaten. Bir vapuru beklemek, sadece bir bahaneydi yaþamak için.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.