BAKMA ELİME FALCI !..

Bakma elime falcý, yok artýk geleceðim!
Geçmiþte kalanlarýn esamisi okunmaz.
Ne yaptýmsa hesabý Allah’a vereceðim;
Artýk faydam, zararým kimselere dokunmaz.

Ýnan, bir yere kadar her insanýn takatý,
Zorlama sen boþuna, adýmýný yavaþ at.
Çoktan geçti Saka’nýn Üsküdür’ý kýr atý,
Moda Koyu’ndan sýzan hatýralarý anlat.

Kadýköy Haydarpaþa, sanki bin yýl arasý
Nice hayâllerimi sahile gömdüðüm yer.
Oralarda yaþadým onmaz yürek yarasý,
Dalgalarla söyleþip, gözyaþý döktüðüm yer.

Fenerbahçe, feneri sevdirmedi ki bana,
O ýþýklý koylardan her gün geçti gemimiz.
Ýlki Fenerbahçe’li, ihanette sevdâma;
Kaç yýla mahkûm oldu o koylarda elimiz.

Yüreðimiz met cezir Marmara’nýn göðsünde
Bindiðimiz gemide uzaklara taþýndým.
Günde bin yýl yaþadým göklerin ölçüsünde
Ben Sen’in yapýndaki topraðýndým, taþýndým.

Kýzkulesi, Sarýyer, aþkýmýzýn tuali,
Kaç renge sevdâlandýk vapur güvertesinde?
Düþündük ki böyleydi Ýstanbul’un her hâli
Yine düþtük yollara o günün ertesinde.

Ömür akýp giderken hiç saymadýk yýllarý,
Ben diyeyim beþyüz yýl, sen de ki beþbin oldu.
Güç almakla kalmadý, götürdü akýllarý;
Tutmadýðým takvimin yetmiþbeþ yýlý doldu...

15.04.2013 Fatih-ÝST.(ARÞÝV)

Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: