DOĞRU YOLDAN AYRILMA!..
Gül devri geçer güllerin, dalda dikeni kalýr,
Kýþ gelir, yaprak dökülür, kýrda kökeni kalýr.
Toprak oynar, hane göçer, yerde çökeni kalýr,
Yâr gider, beni aðlatýr; derdi çekeni kalýr.
Âlem ahenginde döner; istemez baþka komut,
Kimisine tükeniþtir, kimine son bir umut.
Karaman’dan Silifke’ye, daðýn üstündedir Mut,
Elma midenin dostudur, kimi sevse de armut.
Dünya oyalanma yeri, burada dost arama,
Giyim, kuþam bol da olsa, aykýrý post arama.
Ne ararsan sende ara; gayrýda kast arama,
Yalnýz Hakk’a dön yüzünü, yadlarda üst arama.
Dört mevsimde kýþ tez gelir, azýksýz kalma sakýn,
Herkesin bir görevi var, etrafa þöyle bakýn.
Þu âleme ibretle bak, aklýn sana en yakýn;
Doðru yoldan ayrýlma hiç, mutluluk olsun hakkýn...
16.12.2018 (Arþiv)
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.