Senin kalbin hiç kýrýldý mý? Benim kalbim çok kýrýldý! Ve sesi arþa ulaþtý. Haykýrýþýndan yer yarýldý, gök çöktü. Bir baþka çýðlýkla Bin parçaya bölündü, her bir köþe. Göz yaþlarým aktý içime sessizce, Ruhum da soldu, titredi hazan rüzgârýnda. Her bir parçam savrulurken boþluða, Umudum sarardý dallarda. Ve ilk kez þahit oldum; Aþk, sonbahar misali yaprak döktü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.