Yaðmur yaðýyor sanki içime Topraðý ve insanlýðý kirden arýndýran yaðmur Herbir doðuþa gebe iken beni hüzne boðan yaðmur Doðduðumdan beri bulanýktý içtiðim sular Hiç ruhumu ferahlatmadý sensiz deniz ve kumsallar
Yangýn içime damla damla düþtü Daðýldý dünyam çiçeklerim kurudu ruhuma hasret düþtü Ayrýlýk hergün biraz daha eski takvimlere dönüþtü Herþeyi arýndýran yaðmur içime segah acýlarla düþtü
Sana devranlarýn ötesinden yazýyorum Gecenin karasýna inat beyaz umutlar kazýyorum Kurumuþ dudaklarýn susuzluðunda yaðmur içiyorum Fýrtýnalarýn önünde umutsuz fistanlar biçiyorum
Þimdi kime feryat etsem az Ne bahtým beyaz nede mevsim yaz Zihnimde yok oldu anýlar Zamanýn içinde zamansýzlýklara kundaklandý hayaller Yaðmurlar yaðsada kirli dünyaya ben yeþeremiyorum ölüyorum az az KATYA 19.9.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Katya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.