hayra alamet değilim bu gece

kör düþler kuruyorum hicran kuyularýnda
nezaman rüzgar çalsa gecenin matemini
yetim bir figan düþüyor yüzüme
denizin sitemine isyan eden yakamozlar.....
senli geceleri soruyorlar bana....
semah dönen deniz yýldýzlarý doluyor içime
ben bu gece hayra alamet deðilim
özlemim yaramaz çocuk misali senle dolu...
ne çok caným yandý sensiz sabahlarda..
sensizliðe çarpa çarpa kör kuyulara düþtüm




dinlerken boðulduðum yaðmurlu þiirler yazýyorum artýk
hüznüme dokunma
dokunma ben bu gece hayra alamet deðilim.....
rüzgarý dinle bak sevgili
sultaniyegah þarkýlar söylüyor..
daðlara anlatýyorum öksüzlüðümü
buðulu camlara suretini çiziyorum
turnalar geçiyor baþýmýn üzerinden
tuvale çizdiðim resimlerde yüzün yok
dokunma ben bu gece hayra alamet deðilim.........
köhne barlarýn insan suretlerine anlatýyorum seni....
üzerime sinmiþ hayalini görmüyorlar
yorgun düþmüþ yollarýn arnavut kaldýrýmlarýna anlatýyorm seni gülüyorlar
semalarýn kýzýlýndan fistan dikip giyiniyorum ...
artýk seni sana emanet ediyorum sevgili...
kopmuþ kanatlarýmla uçamam artýk.. sende kararmýþ yüreðinle göremezsin beni....
düþlerimi gömüyorum sahipsiz mermer lahitlere
dokunma bana ben hayra alamet deðilim bu gece hayra alamet deðilim bu gece......
14 .09. 2022...izmir
KATYA
Sosyal Medyada Paylaşın: