bir gün son kez adýmlarýmla döveceðim kaldýrýmlarý son kez olduðunu bilmeden üzerimdeki aðýrlýðýn altýnda ezilirim kaldýrýmlar gibi bölük pörçük taþlar gibi her bir parçasýnda ayrý apayrý aðrýlar peydahlanýr adýmlarým doðumla ölümü ayný anda ayný solda doðum sancýsý çeken aðrýlar ayný saðda ölümü kefenler kaldýrýmdýr aðrýmý çeken ben en çok kaldýrýmlarý döverken hafifliyorum aðýrlaþýyorum ardýmda býrakýyorum tüm çýplaklýðýyla soluksuz kefenleri cansýz düþleri bir gün o ‘ umudun kaldýrýmlarýnda ayný adýmlarla ayný aðrýlý düþlerin kefenine adýmlarýný koyacaksýn son kez ardýna bakamadan soluðunda dolanacaðým son kez son olduðunu bilmeden Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.