günü aralayan , araladýkça turunçlarý mavili selleri yýrtýp yýrtýp bendini aþýp kokunu gonca güllerce burnumun ucunda hissettiren günü aralayan , öznesini cebinden düþürmüþ boynunu yýkmýþ tüm’ce belki ömrünce elbet demiþ elbet gelecek vakti saati yakýn zincirlerini kýrýp kýrýp birazda gönülleri dergahýndan zarsýz ayýrýp birazda arsýz yýrtýp yýrtýp gelecek günü aralamadan sil baþtan olmadý yeni baþtan yapacak belki de en baþtan kim bilir, yakýndýr belki günün arasýndan belki gecenin son vaktinden belki gülün goncasýndan belki busesinden yakýndýr yakýn Sibel Karagöz #sibelkaragözþiiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.