Nazarında eriyen bir nefestim!

Kim ne derse desin,

Ýsterse ölümün adresini göstersin,

Her bir dost terk etsin lakin sen benim kaderimsin.



Hicran alýp götürsün,

Hüzün kapýmda nöbette dursun,

Ýsterse ruhum, kendi serencamýnda sukutu yaþasýn.



Kalbim an’a yaklaþsýn,

Hayatýmýn her aný hazanla anlamlaþsýn,

Yalnýzlýk kaderimden sahifelerde bir bir haykýrsýn.



Lakin sen derdimsin,

Muvazenem için vazgeçilmeyensin,

Halin derinliðinde, dilin sessizliðinde bir þevkimsin.



Yýllardýr sabrettim,

Mütemadiyen çekindim söz etmedim,

Gözyaþlarým arkadaþým oldu, gece sýðýnaðýma kondu,



Sen üzülmeyesin diye,

Bir maraz halini kuþatmasýn hissiyle,

Kalbimin titremeleriyle ve ruhumun solgun haliyle,



Sana yaklaþmak,

Halimin periþanlýðýný anlatmak,

Yüreðimin hýçkýrýklarýný býrakmak için çok bekledim,



Hiç üzülmeni istemedim,

Çünkü sen müstesna bir derdimdin,

Kimseye söz etmedim, aþkýný sinemde düðümledim,



Artýk biliyorum ki tükendim,

Her þeyi göze alacaðýma söz verdim,

Senin halini bilendim, nazarýnda eriyen bir nefestim.



Nelere direnmedim ki,

Diyarlarýn hikâyelerinde nefeslendim,

Yýllardýr çileyi demledim sabýrda kemaliyeti keþfettim.



Adamlýk kimliði için azmettim,

Âdemi beþerliðimle sürekli iftihar ettim,

Ölümle barýþýklýðýmý biledim, tefekkürde aþký hissettim,



Suhulete seninle eriþtim,

Ülfeti idrak ettim, hamiyeti bildim,

Aþkýn sahifelerinde mütemadiyen nefeslenerek geldim…







Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: