Ben sustuðumda, söyleyemediðim sözlerim baþlar benimle konuþmaya. Sesini duyar gibiyim, dalarým yine sensizliðe. Ben sustuðumda, yüreðim baþlar aðlamaya. Bir hüzündün hasrettin özlemdin yüreðimde. O siyah kömür karasý gözlerinde, Tutunmaktý aslýnda hayata. Gözlerinin derinliðinde kaybolmaktý belki de...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurun Dünyası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.