SEN OLMADIKTAN SONRA YANIMDA ANNE...
Çoðaltýlmýþ bir hüzün fabrikasý
Dibindeyim yýkýk aðacýn
Hayat adeta bir berduþ sofrasý
Baþ tacý imiþ meðerki
Ýçine su katýlmamýþ raký
Ve de o acý b/ataðý
Ünlenmiþ yalnýzlýðýmda solfej
Ve bir açýortayý
Ölç ölç bitmez
Öpüp de baþýma koyduðum eli rüzgârýn
Hem içime ters esen
Hem de ruhumu titreten
Varsa yoksa annemin ince manidar sesi
Seslerden ses çaldým
Oysaki uyku idi sýðýnaðým
Uydum iken yalnýzlýðým
Ve þairin deminde
Aþkýn dibinde
Her sus payý söylem
Nasýl ki yeni bir þiire gebe
Ýlhamýmsa adeta bir sarkýt
Belki dikit
Dibini gördüðüm kýrýk kavanoz kadar da sökük
Ruhumun iplikleri
Ýpi pazara çýkmýþ o yenilgi
Ünlemler ve ayraçlar
Ruhumdaki serkeþ imleç ve de
Açýða alýnmýþ bir asker gibi
Sadýk kaldýðým esaretim
Ah, cesaret bulup da sevdiðimi söyleyemediðim
Sýrnaþýk gamým
Sýrnaþýk kederim
Ruhumun çöpünden ayrý kaldýðým
Çocuk mizaçlý yakarýþlarým
Tozu dumana katmýþ ilk gençliðim
Þimdilerde bilinmedik izbelerde
Beklemekteyim
Hani, olur da rastlarým kendime
Hani olur da annem yeniden doðurur beni
Hani olur da ayakta ve sapasaðlam
Kudreti yüce Rabbin
Nelere yetmedi ki?
Yetim kýlýndýðým
Sefasýný süremediðim kâinatýn
An gelir de çürük düþünde rüyalarýmýn
Düþük yapan cümlelere meylederim ansýzýn
Bir batýnda doðar meðerse güneþ ve ay
Beti benzi atmýþ sarmalýnda hilal
Ölümsüzlüðü savunduðum günlere mazhar
Lakayt olmadýðým kadar kaderimle
Bir punduna gelip de çaðlarým
Aþkýn kýyýlarýnda unuta geldiðim
Oysaki fi tarihinde umut iken adým
Ve resmettiðim
Asker adýmlarýnda yalnýzlýðýn
Kor misali gözlerinde kaybolduðum
O adam
Ve o kadýn
Oylumu rüyalarýn
Miski amber kokan saçlarýnda anamýn
Hali hazýrda eþleþen yüreðim hüzünle girdabýn
Bir yansýmasý iken þiir
Gaza geldiðim bir türkü bir totem
Hüzne büründüðüm secdem
Kýyamýn hatýrýna
Kýyýlsa içim ne ki ne?
Sen olmadýktan sonra yanýmda, anne…
DOSTLARDAN NAMELER...
Ünlenmiþ yalnýzlýðýmda bir ezgi gibi döner,
ölçüp biçerim acýlarý,
her yaraya yeni bir ad,
her hatýraya baþka bir iz býrakýrým.
Ama bitmez, tükenmez,
bir türlü tamamlanmaz bu hesap,
her nefeste daha derin bir yara çýkar karþýma,
sanki hüzün, çoðalarak büyür içimde,
durduramadýðým bir nehir gibi akýp gider,
karanlýkla beslenen, susmak bilmeyen.
Her þey eksik, her þey yarým,
sanki ne kadar hesaplasam da,
bu acýlar hiç tam olmaz.......... TEÞEKKÜRLER NEJAT HOCAM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.