Boyalı Kuş

Yenilenen adres;

Sosyal blok
arkadaþ sokak
Ýrem apartmaný

Eski adres;
Bursa cezaevi

Kýrmýzý mühürlü mektup
Teslim aldým vesaire
Ýmza soyadý falan

Açtým
Selam ile
Aðustos ikinci milenyum
Okudum uzunca satýrlarýný...


Yarým yamalak uykular ile
Günü devirme mücadelesi sürerken
Bir yudum soðuk su ardýna
Dilsiz çocuk anýlarý süsledi
Çelikten masamý

Þiddetle tekrar okumalýydým
Jerzy Kosinski
Boyalý Kuþ...

Ön yüzünü kývrýk kuzeybatýdan açtým
Sanki sabuna soðana alýnmýþ notlarý içer gibi
Genzimi boðan bir düðüm telaþý!

Hükümsüz hükmü veren dik yakalý

Ki
Adam böyle hükmetti...

Suç;
Ateþ yakmak
Güneþ’e inat


Karar;
Oldukça büyük gri kapýlar ardý!



Sabahýn imsak vaktiydi
Her seferinde ayný biçimde aðlayan çocuk uyandý!

Bir jilete kurban gidecekti
Tabutlukta

Olmadý!

Ayný jiletle ranzaya çizik atýyor
Gene tabutlukta

Anne adý; Kamile
Adý; Tekin
Baba adýysa;

Hükümsüze gebe...


Ve mazgallarýn ardý korosunda;

Solist,
Deli Nasibe;

"Bir mektup yazdýrdým Urfalý kýzýna
Zalýmýn kýzý bakmaz yüzüme
Anam duyar ise vurur dizine
Oy nenni nenni "

Tekin’im nenni
Adliler, nenni nenni
Politikler, nenni nenni

...


Sigaran varsa
Her satýr için mektup vardý!

Yoksa sigaran!

Yan koðuþtan
Gülmeyi seven
Siyasi abla vardý
Bir nenniye bir umut satardý

Ve genelde
En çok o yazardý

Yazardý!
Nazlanmadan
Üþenmeden
Ve en çok o satýrlar sabun kokardý

...

Dilsiz çocuk köyde ilk kulübeyi yaktýðýnda
Siyasi abla da ilk döþeði yakmýþtý!

Bir anne
Bir umut

Telaþ ayný
Ses ayný ses
Saman sünger karýþýk yanýk kokusu

Çay
Kazak
Çað
Gazete
Domates
Patates
Zeytin
Peynir
Ýki öðün komün

Dilsiz çocuk
Kilisede kimse görmeden yedi aþýrdýðý somunu
Yemesine de;
Son lokmada yakayý ele verince
Ýspiyoncu keþiþ verdi haberi
Papaz’a!

Yedi þamarý
Beþi bir yerde
Lokma lokma...

En güzeli zeytindi!

Kantinci Ahmet göz yumardý
Ve nedense severdi onu
Aþýrdý tane tane
Yedi tane tane
Oynadý tane tane
Ve gün dönümü 12’ye vurduðunda
Sayacak ýslah koridorlarýnda
Tane
Tane

Dilsiz çocuk saydý
Umuda!

Kýzýl Ordu adýmlarýný
Tekin saydý
Anneye
Baþ abi adýmlarýný

...

Neredesin umut?
Neredesin anne?

...

Terimiz ile
Bu köye
Bu koridorlara
Yüzyýllardýr yazýyoruz
Can hasretini
Ve Güneþ’in saklanan güzel günlerini!

Ne güzel anlatýrdý Hacer teyze;

Ýlk gördüðümde onu
Yataklarý yakan bu demiþtim
Yanýktý yüzü
Sayamadým zeytin tanesi gibi
Yoktu parmaðý

"Güzelliðimi verdim ben
Hasretine yandýðým günlere"

Hep cümle buydu!

Hep usumda þu soru;
Kaç sigara verdi acaba Güneþ’e?


Sesimiz kimi zaman lâldýr
Çözülür karlar altýnda bir kayaðýn ucunda

Kimi zamansa yürekli Toros ezgisi!


Nedendir bilmiyorum
Özgürlüðü hep
Yar ettik kuþun kanadýna

Boyalý kuþ’a!

Kýzýl ve gri
Arada gökyüzü mavisi
Buladýk renklere…
Sosyal Medyada Paylaşın: