ey sükutu Lehçem
kýrýldý içimdeki yaþam ahengi
dilimin alfabesinden söküldü umut
yüreðimin her zerresine
iþlendi sükut rengi
sýnýrýn boynumda bittiði tel örgülerin
kanamasýndayým
dilimin sözcüklerin affýný isteyerek
siyah kar ve buzun
ruhumu iþgal ettiði sondayým
sorup her þeyi
aklýmýn divanýnda mýhlandýðým
andayým
baþka bir his olmalý, baþkaca güman
ümitkar halimin
kanaya kanaya
devine devine
geçitsiz-duraksýz
lime lime
doðrandýðý haldeyim
iþgal edilmiþ has bahçem
meyyul düþlerim sayaçsýz
anlayýn!
sesimi süpüren rüzgâr
çýðlýðýmý boðan yabanýl el
gayyadan isyan edilmiþ ateþle
hardan öte hardayým
tutanaksýz ruhumun lisaný
temaþakâr iblis çene
dilbazlýðýyla çökmüþ gönül hâneme
utangaçlýðý ile uzak duraklarda sevgili
anla dardan öte dardayým
ey sabahýna umut baðlayýp
gecesine yaðlý kurþun ile vurulduðum
çok sýzlandým, uzak duramadým yanýna düþtüm
nice haram duvarlarýn taþ yoksunluðundan
gönül sermayemden isyana düþtüm
çýðýrtkan bütün avuntular, taþ duvar sýðýntým
Sevda ülkesinden kopup
gayyaya düþtüm
ey zammý zührem
alaca kar niyetli dað umudum
yaðmur bakýþlý gözlerine
bin sübut süren sen
basarken ölüm celbime
kara bir mühür
ömrümün aþk uykusuna
karabasan süren sen
yeniðim
ölüm tecridene bulanan birine yüreðinde ben
ateþ-i Þahbaz halime
yokluðu reva gören sen
þiir þiir dökülürken yüreðin
bana bir aþk-ý mýsrayý
çok gören sen
dilimin altýna aþk þerbetini
ikrar gören sen
gör halimin düçar halini
umudumu sevda öksüzlüðüne terk eden sen
ahraz yüreðimin mahkumluðunu görüpte
acýnýn milyon halini bilipte
sinemin yokluk iþgaliyetine
seyre duran sen
içim yanýyor
on harf
beþ cümle
iki kelime
:
hepsi bu diyip
aðýt yakan sen
LWND