tanýdýkça yalnýzlýðým ona ne çok benziyorsun eskiyen bir kalbin "Ayrýlýkça" dilisin nasýl olsa gidilen bu yola yolcu ve aþk ile aramda týpký bir arabulucusun þimdi bilinen tüm acýlarý unutun mecnun gölü’nün alevli balçýðýna batarken yanmayý ruhum ne de mutlusun
sevdikçe yalnýzlýðým büyüyen bir ekonomi gibi umutlu ve gururlu diri bir çekirdek gibi topraða kök salýp sürgün bekleyen aðzýnda emziði emmekte olduðu düþleri ile týpký gürbüz parlak bir bebe gibi oradan oraya emekleyensin
bittikçe yalnýzlýðým üstüme insan kokusu siniyor tadý ve lekesi farklý ne çok sevinçler var oysa ve herbiri apayrý aþklara gebe tonu ve sonu belli belirsiz bir ruh seli ki yaðmur kadar kalabalýk boþalýrken duygularým en tepeden yazacak kadar yalnýzlýðýn þiiri olamadýðýmý artýk anlýyorum
hoþça kal yalnýzlýðým gece kadardýn zaten dilimde bir hece kadar uzak ve tuzaktýn s/en
Sosyal Medyada Paylaşın:
Xanthi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.