SERİNKANLI BİR ŞİİR OLMAK İSTERDİM SADECE BİR ŞİİR...

Ýçimin ukdesinde saklý iken mýsralar
Dünümü hibe ettiðim ve de
Kestiðim göbek b/aðým sadece kendimle iþtigal
Hüzne biat bir renk idiysem eðer ki
Sakýn ha, karanlýktan sorma beni
Ver veriþtir;
Vur vuruþtur…
Salkým söðüt misali
Asýlý kaldýðým aðaca sor beni
Ya da topraða…
Nasýl ki toprak kokar ellerim
Baþ eðemediðim topraðýn ç/aðrýsýna

Teslim olmuþken bir kere kadere
Gel gör ki:
Keder bürüdü gözlerimi
Bir de sessizlik
Sensizliði hiç sorma
Sadece unut adýmý
Bakma da asýlý kaldýðým duvara

Gevþeyen bir conta misal
Ya da çivisi çýkmýþ dünyayla olmadýðým kadar hemhal
Çivi çiviyi söker mademki
Hüzün de hüznü mü koparýr yerinden?
Bilemezsin ah, bilemezsin asla:
Ettiðim dualar en derinden.

Þýk bir telaffuz olabilirdim aslýnda
Ah, ben de dinmek bilmeyen bu yangýn olmasa
Þirin bir tevazu
Askýsý düþen iç sesimin
Bazense içine girip de saklandýðým
Saksý gibi
Ýçime çektiðim nefes
Dýþýmda saklý iken sadece bana özel güneþ…
Gün mizaçlý bir þiire meylettiðim
Ýmgelerin aþkýnda
Verdiðim sözde
Duyduðum tüm þarkýlarda
Edimlerim nazenin
Efkârým bitimsiz
Saf tutulasý bir m/eziyet iken sevgi

Ruhumun da dolduruþa geldiði

Mizacým mý peki?
Ne sen sor varsýn ben söyleyeyim:
Azýcýk hýrçýn
Muzip olduðum günlerse dünde kalan bir kývýlcým
Haznesi geniþ yüce Rabbimin
Havsalamdan taþan binlerce ölgün gün gibi
Öldüremediðim kadar da iç sesimi…

Dedim ya…
Soðukkanlý bir katil misali
Ýçimi derlediðim
Kendime yenik düþtüðüm
Ezelin sesi
Ebediyetin muhteviyatý
Aþkýn kordan haznesi
Ve her kimse hor gören beni
Hohladýðým þu kýrýk ayna
Ýçinde saklý ne çok ben…

Ýçtimada güven
Ýstilasý dinmedi hüznün
Varsýn olsun kaderin ikramý ölüm
Ýhtiva eden her sözcük
Ýkaz ettiðim her i mge
Söküklerim ve kalemim
Muteber bir þiire yol aldýðým
Ya da yoldan çýktýðým
Azat edilesi nefes
Azýk bildiðim dünde kalan heves
Aþikâr isyan ettiðim zalime
Küpünü dolduran bir derebeyi
Kapkaça uðrasa bile bendeki teselli
Sadece bir þiir sadece

Ruhun buklesinde saklý nice i mge
Kaybolduðumun ertesi
Yaþadýðým hayatsa meðer þiirmiþ ezelden
Ýtibar etmediðim kadar kendime
Kibirli bir tayfun ayaklarýmý yerden kesen
Melun mahzun bir vurgun
Sadece bir þiir dilemiþken evrenden
Körün istediði bir göz Allah’ýn verdiði iki
Niyazýmda saklý alnýmýn aký
Ve elimden akan kiri
Maðdur kýlansa kibirli bir akým
Alt edemediðim kadar yalnýzlýðý
Bana bahþettiðin her dilek her umut her þiir
Baþým gözüm üstüne yüce Rabbim


Sosyal Medyada Paylaşın: