Dünya, yamuk yumuk bir top, oynadýðýmýz kadarý bizim. Bir çift laf etmeyelim de, size mi kalsýn bu hýrsýz düzen? Sen bir avuç zeytin at aðzýna, gecenin karasýndan çalýntý, Eyy, kapitalin saltanatýnda, aç kalmýþ hürriyetin þarkýsý!
Fukara sofrasýnda dilimlere ayrýlýr hayat, Her dilimde bir kahýr, her lokmada bir isyan. Tarih mi? Ha! Dünden bugüne biriktirilmiþ yalan, Gazete sayfasýna sýkýþtýrýlmýþ masaldýr, avucunda kalan.
Çocuk gibi saf, bir o kadar da bilge, Sorarým sana, dünya ; nereye gider bu yol? Saða sola sapmadan, dosdoðru mu kalmalý? Yoksa dümeni kýrýp, yýkmalý mý duvarlarý?
Aðaç gölgesinde, zeytin çekirdeði kadarda olsa umut, Bil ki ,küçük ama güçlü, yeþerecektir bir gün. Sancýlýdýr doðum ama bereketlidir, Her yeni güneþ, yeni bir kavgayý baþlatýr.
Zamanýn deðirmeninde öðütülür hayat, Biz de döneriz, taþlar arasýnda. Fakat unutma, her dönüþ bir baþlangýçtýr, Ve her baþlangýç, yeni bir zafer þarkýsýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Natuba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.