Bir sokak, adýmý fýsýldýyor yitip gitmiþ bir rüzgar gibi. Ne geri dönebilirim artýk, ne de kalabilirim olduðum yerde. Yalnýzlýk, ince bir ip gibi bileðimi sardý sessizce.
Gökyüzü var mý hala, yoksa gözlerime inen bir perde mi? Bir adým atsam kaybolacak her þey, bir kelime etsem susacak dünya sanki.
Sokaklar, birbirine dolanmýþ yüzlerce düðüm, kim çözer bu bilinmeyeni, ya da kim kaçar sabah olmadan?
Oysa ne çok inanmýþtým zamana, bir sevdanýn ellerinde büyüdüðümü sanmýþtým, Bir mevsim gibi çekildim içime þimdi kimsenin bilmediði bir coðrafyada. Belki bir bahar daha açar yeniden, belki de sonsuz bir gece kalýrým burada. Olmadý çeker giderim, Yer mi kalmadý bana?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Natuba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.