ZİNCİR
Nefsim zincir vurdu ayaklarýma
Düþtüm, bir adým yol alamadým ben.
Þeytan her yanýmdan durdu yoluma,
Rabb’im, dergahýna gelemedim ben.
Gerçekleri görmez oldu gözlerim,
Secde nedir bilmez oldu dizlerim
Kulaðýma girmez oldu sözlerin
Rabb’im, sana layýk olamadým ben.
Ne çok içtim zehir akan çeþmeden,
Yandým, kömür oldum nâr’a düþmeden,
Hidayetin, rahmetin eriþmeden
Rabb’im, doðru yolu bulamadým ben.
Deli bir rüzgârdým, bulanýk seldim
"Gel artýk kulum" dedin,koþup geldim
Hidâyet eyledin, sana yöneldim,
Rabb’im, taþtým ama dolamadým ben.
Varlýðýmýn kibrit çaktým topuna,
Yok olarak geldim, senin kapýna,
Öyle yandým, öyle yandým nâr’ýna;
Rabb’im, can-ý tende bulamadým ben.
Nûriye Akyol
USTA KALEME: Çok teþekkür ediyorum
Doðruyu býrakýp yanlýþa gittim
Dostumu elimin tersiyle ittim
Verdiðin nimete nankörlük ettim
Kulluðuna sadýk kalamadým ben.
____ Þükrü Atay (Türkmenoðlu)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.