SİTEM

Tüm sevdiklerim tek tek yaþarken ölmüþ mü ki
Neden kimse arayýp bir gün sormuyor beni
Görülmez mi olmuþum renklerim solmuþ mu ki
Herkesi gören gözler nasýl görmüyor beni

Dermaným kesiliyor yaslanacak daðým yok
Kopup düþtüm dalýmdan tutunacak baðým yok
Ruhumu okþayacak ölüm çok da saðým yok
Neredeymiþ o þefkat neden sarmýyor beni

Mazinin tüm yükünü taþýrým kalp göçünde
Uykularým bölünür her gecenin üçünde
Zaman durdu zamansýz piþmanlýklar içinde
Bozuk saat miyim ben kimse kurmuyor beni

Ýçimde çýglýklarýn melodisi hep es’siz
Düþlerim ölü döðmuþ umudumsa nefessiz
Sýrtýmda býçak yaram yaþar giderim sessiz
Gördüðüm vefasýzlýk artýk yormuyor beni

Mutluluk, aðýr aksak çoktan bükülmüþ beli
Bana ulaþamadan elbet gelir eceli
Hayalen bile olsa uzansa bir dost eli
Yalnýzlýk esir almýþ asla vermiyor beni

Ýsmim hiç geçmeyecek aþkýn tarihçesinde
Bir mendilim bile yok sevdanýn bohçasýnda
Baharý bekliyorken düþlerin bahçesinde
Açamadan solmuþum kimse dermiyor beni

Ayþegül Bahçeci
03.09.2024
Sosyal Medyada Paylaşın: