Gün gelir, faili mâlum bir gönül yarasýna mübtela olur insan. Acýtsa da, incitse de, kül olacaðýný bilse de gönüllüce yanar da yanar.
Ne kadar ictinap etse de aþktan ansýzýn düþüverir kuyusuna dizleri deðil, oluk oluk yüreði kanar.
Nisyanla ma’lüldür ya insan; çektiði tüm cefalarý unutur da Yeniden celladýnýn ismini, tesbih misali düsürmeyip dilinden hasretle anar .
Nihayetinde koyu bir yalnýzlýk; habis bir hastalýk gibi haleti ruhiyesini kaplar insanýn Ve yalnýzlýk ki tüm ýþýklarýný söndürüverir sevgi ve emekle kurulu apaydýnlýk sevda þehirlerinin.
Gün gelir ... Günler birbirini kovalar gelir Faili malum bir gönül yarasýyla Beklerken insan Ecel gelir...yar gelmez...
Ayþegül Bahçeci 15.09.2017 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.