Þimdi senin gidiþin beni bitirir Öyle bir gidersin ki peþinden baharlar gider Kara kýþlar tüner dallarýma Göçmen kuþlar uçar gider ansýzýn bir daha dönmezler, bilirim Sen gidersin Çaresizce bakakalýrým ardýndan Ruhumda açýlýr derin bir yara Nasýl da acýtýr canýmý bilemezsin Yine de, Ah! bile demem çünkü bu yara sana dair, senden hatýra...
Þimdi senin gidiþin soldurur tüm renkleri Kokusunu yitirir tozpembe güller Bülbüller figan eder boynunu büküp Ýçim ezilir Ellerim uzanýr sana doðru sen tutamazsýn boþlukta asýlý kalýr özlem denen illet hayallerim gibi, Kýrýk dökük ümitlerim gibi, daðýlýrým dört bir yana salkým saçak Nasýl yol alacaðýmý bilmem korkarým yalnýzlýktan Saklanýrým kendi gölgemden bile köþe bucak...
Ayþegül Bahçeci 11.09.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.