Seni bekleyeceğim iskelede

Eylül çabuk geldi bu sene.
Yazdan kalma sýcak bir gün var.
Akþam güneþi yüzüme vuruyor.
Yerlerde hüzünlü yapraklar,
Yine zamansýz geldi sonbahar.

Yerde oturuyorum.
Karanlýk yavaþça üzerime çöküyor.
Bir þarký mýrýldanýyorum.
Gözlerim hep iskelede,
Öylece seni bekliyorum.

Meydanda gitar sesi,
Denizde martý sesleri,
Hüzünlü þarkýlar eþliðinde,
Yorgun vapurlar bölüyor,
Sessiz bir Eylül gecesini.

Vapurlarýn biri gidiyor.
Biri geri dönüyor.
Dalgalar iskeleyi dövüyor.
Meydanda mahþeri kalabalýk,
Önümden insan seli akýyor.

Ýçlerinde bir tek sen yoksun.
Gözlerim seni arýyor.
Seninkiler hep suskun.
Sessizliðin beni çok üzüyor.
Bilmiyorsan haberin olsun.

Efkârlýyým bu gece.
Sensiz zaman geçmiyor.
Söz verdim Eylül’e,
Son vapur gelene dek,
Seni bekleyeceðim iskelede.

Bir asýr bile geçse,
Güneþ karanlýða gömülse,
Sen gelmesen de,
Hep ayný yerde,
Kadýköy vapur iskelesinde,
Seni bekleyeceðim her gece.

Mustafa Kaynak
Sosyal Medyada Paylaşın: