Sessiz Kaldırımlar

Yalnýzlýk acýdýr, hasretimden yanarým.
Kimse yok ki derdimi anlatayým.
Bir tek sessiz kaldýrýmlar var arkadaþým.
Derdimi baþka kime yanayým.

Gecenin karanlýðý gizler gözyaþlarýmý,
Sadece kaldýrýmlar bilir acýlarýmý.
Yere dökülen gözyaþý damlalarý,
Yaðmurla beraber temizler kaldýrýmlarý.

Karanlýk çökerken sokaklara.
Birlikte dertleþiriz o ýssýz yollarda.
Yüreðim hep kan aðlasa da.
Tek dostum, kaldýrýmlar var yanýmda.

Yokluðumda beni en çok özleyen.
Þiirlerimi en çok dinleyen.
Benim gibi hayata küsen.
Ýþte o yaþlý kaldýrým, beni en çok seven.

Ýkimiz de uyumayýz her gece.
Birlikte dertleþiriz, herkes evine çekilince.
O hep beni dinler sessizce.
Benim gibi yorgun bedeni senelerce.

Mustafa Kaynak

Sosyal Medyada Paylaşın: